Δεκάδες είναι πλέον
στην Αθήνα και σε όλη τη χώρα τα περιστατικά ρατσιστικών επιθέσεων και πογκρόμ
σε βάρος μεταναστών, με μαχαιρώματα, ξυλοδαρμούς, ληστείες και δολοφονίες από
τις αποθρασυμένες ναζιστιστικές και φασιστικές συμμορίες που κινούνται με την
κάλυψη της αστυνομίας.
Δεκάδες όμως είναι
και οι κινητοποιήσεις που γίνονται παντού από αντιφασιστικές συλλογικοτήτες
ενάντια στις εγκληματικές δράσεις και τα κηρύγματα μισανθρωπισμού των νοσταλγών
του Χίτλερ, του Νταχάου και του Άουσβιτς.
Πρόσφατο παράδειγμα
τέτοιων κινητοποιήσεων είναι οι μεγάλες αντιφασιστικές συγκεντρώσεις και
πορείες που οργανώθηκαν από συλλογικότητες της περιοχής στην πλατεία Αμερικής
στις 12 Οκτώβρη 2012 και στην πλατεία Κυψέλης στις 24 Νοέμβρη, αποκρούοντας τις
προσπάθειες ναζιστικών και φασιστικών συμμοριών να προκαλέσουν πογκρόμ και να
εγκαταστήσουν καθεστώς τρόμου και μισαλλοδοξίας στις γειτονιές μας.
Για να τερματιστεί
όμως η απάνθρωπη κι αντικοινωνική εγκληματική δράση των φασιστικών συμμοριών
απαιτείται η καθολική και διαρκής κινητοποίηση των κατοίκων της περιοχής που
δεν θέλουν να κυριαρχήσει στις γειτονιές μας η βία και ο τρόμος των ναζιστικών
και φασιστικών συμμοριών.
Και επειδή κανένας δεν μπορεί να αντισταθεί
αποτελεσματικά μόνος του στα φαινόμενα του φασισμού που εκδηλώνονται γύρω μας,
είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν με τη συμμετοχή του καθένα μας
αυτοοργανωμένες κοινωνικές συλλογικότητες σε κάθε γειτονιά καθώς επίσης ο
συντονισμός τους στη βάση της ισότητας και της αλληλεγγύης.
Εργαζόμενε, άνεργε, νέε και νέα
οι ασφυκτικές
συνθήκες ζωής και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στις γειτονιές
της Κυψέλης, των Πατησίων και της Αχαρνών, δε διαφέρουν ουσιαστικά από όσα
εμφανίζονται και σε άλλες γειτονιές της αθηναϊκής μητρόπολης. Και οφείλονται
κατά βάση στις συνθήκες ανέχειας κι εξαθλίωσης που προκαλούν τα ντόπια και ξένα
πολιτικά και οικονομικά αφεντικά της χώρας με την άγρια επίθεση που έχουν
εξαπολύσει πάνω στα κατώτερα και πιο αδύναμα στρώματα της κοινωνίας.
Συνθήκες που
χειροτερεύουν εξαιτίας και των αντικοινωνικών συμπεριφορών ενός κομματιού των
πιο φτωχών και εξαθλιωμένων που αντί να στραφούν εναντίον εκείνων που
πραγματικά καταδικάζουν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων στην ανέχεια, τη
δυστυχία και την απελπισία, το βρίσκουν ευκολότερο να επιτίθενται κατά των πιο
αδύναμων, ντόπιων ή μεταναστών, συντηρώντας ένα καθεστώς κοινωνικού
κανιβαλισμού που εξυπηρετεί μόνο το κράτος και τα αφεντικά.
Θα ήταν αυταπάτη
όμως να πιστεύει κανείς πως αυτές τις ανυπόφορες συνθήκες μπορεί να τις αλλάξει
η δράση της αστυνομίας που ουσιαστικά ελέγχει τα κυκλώματα εμπορίας ναρκωτικών
και ανθρώπων, που χτυπάει και βασανίζει διαδηλωτές, απεργούς και αγωνιζόμενους
ανθρώπους, που οδηγεί, με επιχειρήσεις «σκούπας», εκατοντάδες μετανάστες στα
σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Ούτε βέβαια θέλει να τις αλλάξει, παρά μόνο προς το
απείρως χειρότερο, η εγκληματική δράση φασιστικών συμμοριών από μπράβους,
μαχαιροβγάλτες και μισάνθρωπους τραμπούκους που λειτουργούν συμπληρωματικά με
τις δυνάμεις καταστολής, επιτιθέμενοι σε βάρος των πιο αδύναμων, των πιο
φτωχών, των κοινωνικά αποκλεισμένων και των αγωνιζόμενων ανθρώπων για μια
κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και δικαιοσύνης.
Οι ζωές μας μπορούν να αλλάξουν πραγματικά μόνον αν
πάρουμε οι ίδιοι τις τύχες μας στα χέρια μας! Με την επικοινωνία και τον
αλληλοσεβασμό εκεί που ζούμε και κυρίως μέσα από τον αγώνα με αυτοοργανωμένες
δομές και αλληλέγγυα δράση ντόπιων και μεταναστών ενάντια στη συνθήκη του
κοινωνικού κανιβαλισμού όπου ο φτωχός στρέφεται εναντίον του φτωχότερου,
ενάντια στις μαφίες και τα φαινόμενα αντικοινωνικής εγκληματικότητας -όπως η
σωματεμπορία και το εμπόριο ναρκωτικών-, απέναντι στη βαρβαρότητα των κρατικών
και παρακρατικών ταγμάτων εφόδου, απέναντι στην καταπίεση και την εκμετάλλευση
ανθρώπου από άνθρωπο. Να δημιουργήσουμε εμείς τους όρους ζωής μας με ισότητα,
αξιοπρέπεια και ελευθερία.
Δεν πρέπει, τέλος,
να ξεχνάμε ότι τα φαινόμενα αντικοινωνικής εγκληματικότητας δεν έχουν
εθνικότητα και η ατομική ευθύνη οποιουδήποτε για τις πράξεις του εναντίον
ανυπεράσπιστων ανθρώπων δεν βαραίνει και δεν ενοχοποιεί συλλογικά ολόκληρες
εθνοτικές, φυλετικές και κοινωνικές ομάδες, ντόπιων ή μεταναστών.
Ντόπιοι και
μετανάστες εργαζόμενοι, άνεργοι και νεολαίοι, ζούμε κι εργαζόμαστε μαζί, τα
παιδιά μας πάνε στα ίδια σχολεία και παίζουν μαζί στις ίδιες παιδικές χαρές.
Μοιραζόμαστε τους ίδιους φόβους και τι
ίδιες ελπίδες για το αύριο και δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα.
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ
Αντιφασίστες/ίστριες
από τις γειτονιές της Κυψέλης, των Πατησίων και της Αχαρνών