Οι εργαζόμενοι στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ Ασπροπύργου
Από τις 31 Οκτώβρη, οι 400 εργάτες της Χαλυβουργίας έχουν κηρύξει
απεργία διαρκείας, σταματώντας την παραγωγή στο εργοστάσιο του Ασπρόπυργου, το
οποίο περιφρουρούν με βάρδιες όλο το 24ωρο. Η απεργία ξεκίνησε όταν ο
βιομήχανος Μάνεσης, το αφεντικό της Χαλυβουργίας, απέλυσε 34 εργάτες,
απειλώντας ότι θα ακολουθήσουν και άλλοι 180. Όπως καταγγέλλουν οι απεργοί, οι
απολύσεις έγιναν για τρομοκρατία, όταν η γενική συνέλευση των εργατών απέρριψε
την απαίτηση της εταιρείας για μείωση
του 8ώρου σε 5ωρο με παράλληλη μείωση των αποδοχών κατά 40%. Οι απεργοί
διεκδικούν την επαναπρόσληψη των συναδέλφων τους, αρνούνται το νέο ζοφερό
εργασιακό καθεστώς και καλούν σε στήριξη του αγώνα τους, ώστε να γίνει ανάχωμα
στην συνολικότερη επίθεση των αφεντικών. Όπως γράφουν, η Χαλυβουργία είναι η
πρώτη βιομηχανία στην Αττική που επιχειρεί να εφαρμόσει 5ωρο, εκ περιτροπής
εργασία, ωρομίσθιο, απλήρωτες υπερωρίες και κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων,
και αν αυτός ο αγώνας χαθεί, ανοίγει ακόμα περισσότερο ο δρόμος για την επιβολή
του εργασιακού μεσαίωνα.
Μιλούν για την εντατικοποίηση της παραγωγής (την αύξηση από 196.000
τόνους σε 266.000 τόνους τα τελευταία δύο χρόνια), τα συνεχή εργατικά
ατυχήματα, τα εγκαύματα που αποτελούν καθημερινότητα, τον συνάδελφό τους που
σκοτώθηκε πέρυσι πάνω στη δουλειά, τα αμύθητα κέρδη που αποκομίζει ο Μάνεσης
(227 εκατομμύρια ευρώ ήταν ο τζίρος το 2010), και δηλώνουν ότι δεν θα δεχθούν
να δουλέψουν σαν σκλάβοι. Ο αγώνας τους είναι αγώνας της αξιοπρέπειας απέναντι
στην εξαθλίωση και την υποταγή που θέλουν να επιβάλουν τα αφεντικά.
Το υπουργείο και η επιθεώρηση εργασίας τους πιέζουν να υπογράψουν
συμφωνία για 5ωρο, δηλαδή να δεχτούν τους όρους του Μάνεση, και τα ΜΜΕ
αποσιωπούν τον πολυήμερο και σκληρό αγώνα τους. Το ίδιο και οι εργατοπατέρες.
Όπως γράφουν οι απεργοί, η πλειοψηφία
της Ομοσπονδίας Μετάλλου και του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας τούς συμβούλευσαν
να υποταχθούν, τους συκοφάντησαν, προσπάθησαν να τους διαιρέσουν. Παράλληλα,
κατά τη διάρκεια της απεργίας, το αφεντικό προχώρησε σε 16 επιπλέον εκδικητικές
απολύσεις.
Απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία, το τείχος της σιωπής και τη
συνενοχή των εργατοπατέρων, αναπτύσσεται ένα πλήθος κινήσεων αλληλεγγύης στους
απεργούς της Χαλυβουργίας που δεν λυγίζουν. Σωματεία βάσης, συνελεύσεις
γειτονιάς, εργαζόμενοι, άνεργοι, νεολαίοι, επισκέπτονται το εργοστάσιο,
συναντιούνται με τους απεργούς, συνεισφέρουν τρόφιμα και χρήματα για το απεργιακό ταμείο,
αποδεικνύοντας πως κανένας αγωνιζόμενος δεν είναι
μόνος του.
Στους καιρούς που το ελληνικό
κράτος (με την πρόσφατη μορφή της πολιτικής
δικτατορίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ που επιβλήθηκε για να συντρίψει τους αγώνες
στους δρόμους), το ΔΝΤ, η ΕΕ, τα ντόπια και διεθνή αφεντικά εντείνουν με ολοένα
και πιο ασφυκτικά μέτρα τη λεηλασία της κοινωνίας, ο αγώνας των εργατών της
Χαλυβουργίας μάς δείχνει το δρόμο της αντίστασης και της αλληλεγγύης. Να
στηρίξουμε τους απεργούς της Χαλυβουργίας και όλους όσοι αγωνίζονται απέναντι
στην επίθεση του κράτους και των αφεντικών. Να αγωνιστούμε εμείς οι ίδιοι, σε
κάθε μέτωπο αυτής της επίθεσης, στις δουλειές, στα σχολεία και τις σχολές, στις
γειτονιές, στους δρόμους, αυτοοργανωμένα, αδιαμεσολάβητα και αντιιεραρχικά, για
έναν κόσμο ελευθερίας και αξιοπρέπειας, χωρίς δούλους και αφεντικά.
Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης /
Πατησίων
