Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

"…και τη δουλειά θα τη διαλέγουμε δεν θα ’μαστε άλογα να μας κοιτάνε στα δόντια.
Οι άνθρωποι -σκέψου!- θα μιλάνε με χρώματα κι άλλοι με νότες
Να φυλάξεις μοναχά σε μια μεγάλη φιάλη με νερό λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές:
απροσάρμοστοι, καταπίεση, μοναξιά, τιμή, κέρδος, εξευτελισμός
για το μάθημα της Ιστορίας."

Κατερίνα Γώγου, Το ιδιώνυμο

Στο πλαίσιο των δύο 24ωρων απεργιών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση την Παρασκευή και τη Δευτέρα, έχουν γίνει μαζικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις μαζί με φοιτητές και μαθητές, κατάληψη στο κτήριο της Πρυτανείας στα Προπύλαια και μετατροπή της σε κέντρο αγώνα, παρέμβαση στο κεντρικό δελτίο της ΕΡΤ. Ο κλάδος, μετά από πέντε χρόνια κινηματικής νηνεμίας, παρά τη συνεχή υπονόμευση από τις γραφειοκρατικές συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΔΟΕ - ΟΛΜΕ, προσπαθεί να ξαναπιάσει το νήμα των πλούσιων αγώνων του, μετατρέποντας τη συσσωρευμένη οργή σε παρέμβαση στο κεντρικό πολιτικό πεδίο. Αντιμέτωπος με σφοδρή καταστολή, ΜΑΤ, χημικά, δακρυγόνα, σοβαρούς τραυματισμούς και τις δύο αυτές μέρες. Εξελίξεις αναμενόμενες σε μια "μεταμνημονιακή" βαρβαρότητα διαρκείας με ατελείωτες θυσίες, σχολεία αιματηρών περικοπών και έντασης των ταξικών φραγμών, σε ένα σύστημα που -εν μέσω γενικευμένης κρίσης- δεν έχει πραγματικά τίποτα παραπάνω να "υποσχεθεί" από περαιτέρω επιδείνωση μιας ήδη αβίωτης καθημερινότητας. Ας εστιάσουμε επιγραμματικά την προσοχή μας σε δύο σημεία με ιδιαίτερη σημασία.

Το πρώτο έχει να κάνει με το ίδιο το νομοσχέδιο για το προσοντολόγιο, που πλήττει ευθέως ένα σύνολο εργασιακών δικαιωμάτων. Καθιερώνει κριτήρια απολύσεων, ενώ ταυτόχρονα απαξιώνει τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχίων, αναγκάζοντας τους εκπαιδευτικούς να επιδοθούν σε ένα αέναο κυνήγι προσόντων και σκληρού ανταγωνισμού, προκειμένου να εργαστούν με ολιγόμηνες συμβάσεις. Η εκ περιτροπής ελαστική εργασία, η ανασφάλεια, η περιπλάνηση και η ανακύκλωση της ανεργίας παγιώνονται ως εργασιακό καθεστώς στη δημόσια εκπαίδευση. Αναγνωρίζουμε εδώ ένα ακόμα πεδίο υποδαύλισης και πριμοδότησης κλίματος ατομικισμού και κοινωνικού κανιβαλισμού. Αντίστοιχο εκείνων με τα οποία έχουμε έρθει αντιμέτωποι στον κλάδο των συγκοινωνιών, μέσα από τη συμμετοχή μας στον "Συντονισμό Εργαζομένων στις Συγκοινωνίες και Επιβατών για Ελεύθερη Μετακίνηση" και στον κλάδο του εμπορίου με τη συμμετοχή μας στο "Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και στα «απελευθερωμένα» ωράρια". Βλέπουμε την επιχείρηση εγκαθίδρυσης ενός σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα και τη διαμόρφωση όρων "ζούγκλας" στην κοινωνία ως εκφάνσεις μιας ευρύτερης συνθήκης, της συνεχιζόμενης από τουλάχιστον δύο δεκαετίες καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης.

Το δεύτερο έχει να κάνει με την προοπτική των κινητοποιήσεων. Το κλίμα που έχει διαμορφωθεί, ακόμα και εάν ολοκληρωθεί η διαδικασία ψήφισης μετά από την πρώτη αναβολή συζήτησης τη Δευτέρα, αφήνει περιθώρια για αισιοδοξία, με αναγκαία συνθήκη την ευρύτερη ενεργοποίηση των διαδικασιών βάσης άμεσα. Με απεργιακές επιτροπές, γενικές συνελεύσεις και οριζόντια συντονισμένη δράση σε αγωνιστική κατεύθυνση, τα δεκάδες πρωτοβάθμια σωματεία της εκπαίδευσης μπορούν να συνεχίσουν να ξεδιπλώνουν αντιστάσεις από τα κάτω, διασφαλίζοντας τον ακηδεμόνευτο χαρακτήρα τους. Μακριά από τα "παζάρια" των γραφειοκρατικών συνδικαλιστικών ηγεσιών, από αυταπάτες για "λύσεις" που θα έρθουν από "ειδικούς" και "σωτήρες", από συσχετισμούς σε κοινοβούλια ή ελιγμούς ενόψει εκλογικών αναμετρήσεων. Αλλά και συνδέοντάς τες με όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας για την υπεράσπιση των αναγκών μας, φέρνοντας και σε αυτό το πεδίο στο προσκήνιο τα συμφέροντα και τις επιθυμίες μας.

Απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε, επιμένουμε ακόμα πιο αποφασιστικά στον δρόμο της συλλογικής πάλης, της ταξικής αλληλεγγύης, της από τα κάτω οργάνωσης σε χώρους δουλειάς, γειτονιές, σχολεία, σχολές και παντού! Είναι απεριόριστη η εμπιστοσύνη μας στις αστείρευτες δυνάμεις του κοινωνικού - ταξικού κινήματος, εκεί όπου βρίσκονται σταθερά οι αναφορές μας. Έχουμε την επίγνωση ότι αυτό είναι που μπορεί υπό προϋποθέσεις όχι μόνο να ανατρέπει τους σχεδιασμούς των κυρίαρχων, αλλά και κάποια στιγμή να ανατρέψει τα πάντα. Όπως είπαν οι απεργοί στην παρέμβασή τους στην ΕΡΤ: "Είμαστε μια γενιά που μας περισσεύουν οι μνήμες και μας λιγοστεύουν οι αυταπάτες, σάρκα από τη σάρκα των ανθρώπων που εργάζονται καθημερινά για 400-600-700-800 ευρώ… Θέλουμε να ενώσουμε τη φωνή μας με όλους τους εργαζομένους, με όλους τους ανέργους… Απευθυνόμαστε σε όλη τη νεολαία… Δεν θα κάνουμε ούτε βήμα πίσω από την εργασιακή ανασφάλεια και περιπλάνηση, δεν θα κάνουμε ούτε βήμα πίσω από την ανεργία, δεν θα κάνουμε ούτε βήμα πίσω από «προσόντα» που στην πραγματικότητα αποτελούν κριτήρια απολύσεων". Ο αγώνας των εκπαιδευτικών για την απόσυρση του προσοντολογίου, για μαζικούς διορισμούς, για ελεύθερη πρόσβαση στην εκπαίδευση, για δουλειά με δικαιώματα και ζωή με αξιοπρέπεια, είναι αγώνας όλων μας!

Πέμπτη 17 Γενάρη: 24ωρη πανελλαδική απεργία στον δημόσιο τομέα

Ενισχύουμε τη συγκέντρωση στα Προπύλαια, 10 π.μ.
και την απεργιακή πορεία

Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων