Συνέλευση: κάθε Tετάρτη, 5.00 μ.μ., Πάρκο Κύπρου και Πατησίων

Σάββατο 29 Απριλίου 2017

Ανακοίνωση συνελεύσεων γειτονιάς για την κατασταλτική επίθεση στο αμαξοστάσιο
της ΟΣΥ του Πειραιά στις 7/4/2017

Η κρατική καταστολή στο αμαξοστάσιο και οι μαζικές προσαγωγές
                Την Παρασκευή 7 του Απρίλη του 2017, στις 4 το πρωί, συνελεύσεις από τις γειτονιές της Αθήνας, μαζί με εργαζομένους από την ΟΣΥ και τη ΣΤΑΣΥ πήγαμε για παρέμβαση - μοίρασμα κειμένων έξω από το αμαξοστάσιο της ΟΣΥ του Πειραιά. Ανοίξαμε πανό με το σύνθημα “Ελεύθερες μετακινήσεις για όλες και όλους, κοινοί αγώνες εργαζομένων και επιβατών ενάντια στο e-εισιτήριο, στον αποκλεισμό και στην παρακολούθηση της ζωής μας”. Μόλις αρχίσαμε να μοιράζουμε τα κείμενα των συνελεύσεων στους εργαζομένους, δυνάμεις των ειδικών κατασταλτικών μηχανισμών (ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ, ασφαλίτες), που ήταν κρυμμένες στους γύρω χώρους, αφού απέκλεισαν την πρόσβαση στο αμαξοστάσιο των λεωφορείων που μετέφεραν τους οδηγούς για να πιάσουν δουλειά, κινήθηκαν επιθετικά με ασπίδες και γκλομπς εναντίον μας. Όταν μέλη των συνελεύσεων τους πλησίασαν, για να απαιτήσουν να σταματήσει ο αποκλεισμός των λεωφορείων δηλώνοντας ότι στην κινητοποίηση συμμετέχουν και εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες, ο σχεδιασμός για άγριο ξυλοδαρμό, κατασκευή κατηγοριών και ποινικοποίηση - εγκληματοποίηση της παρέμβασης άλλαξε. Μας περικύκλωσαν καταστέλλοντας την παρέμβαση και επικαλούμενοι εντολή “του γενικού αστυνομικού διευθυντή Αθήνας” απαίτησαν να αποδεχτούμε την προσαγωγή 5 συντρόφων μας, προκειμένου να αφεθούν ελεύθεροι οι υπόλοιποι. Είχαν ήδη φέρει μπροστά μας ένα λευκό βανάκι χωρίς πινακίδες, το οποίο όταν άνοιξαν για να βάλουν μέσα τους 5 συντρόφους που απαιτούσαν να προσαγάγουν, ένας ΟΠΚΕ μετακίνησε ένα βαρύ κιβώτιο και ένα σακκίδιο προς το εσωτερικό του οχήματος!
Αφού κάναμε ξεκάθαρο ότι είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε τα χαρακτηριστικά της παρουσίας μας, να συνεχίσουμε και να ολοκληρώσουμε τη δημόσια παρέμβασή μας, χωρίς βεβαίως να επιτρέψουμε κανέναν επιλεκτικό διαχωρισμό μεταξύ των συμμετεχόντων, αναγκάστηκαν να αλλάξουν εκ νέου το σχέδιο. Με κλούβα, μέσα σε 8 λεπτά, μεταφερθήκαμε και οι 22, που συμμετείχαμε στην παρέμβαση, συνοδεία ισχυρής αστυνομικής δύναμης στη ΓΑΔΑ, στο “τμήμα προστασίας κράτους πολιτεύματος”(!). Η κινηματογραφικού τύπου επιχείρηση μεταφοράς μας ίσως να ήταν τελικά και το μόνο μέρος του αρχικού σχεδιασμού που υλοποιήθηκε. Υπενθυμίζουμε ότι στο τμήμα αυτό μεθοδεύονται η παρακολούθηση και η κατασκευή στημένων κατηγορητηρίων σε βάρος αγωνιζόμενων και κοινωνικών, ταξικών και πολιτικών συλλογικοτήτων, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη δίωξη περί εκβιασμού εις βάρος των σωματείων βάσης ΣΒΕΟΔ και ΣΣΜ. Εκεί λοιπόν έγινε πλήρης χαρτογράφηση (πήραν ταυτότητες και κινητά τηλέφωνα), ελέγχθηκαν όλες οι τσάντες και κατασχέθηκε το έντυπο υλικό που θέλαμε να μοιράσουμε. Μετά από 3 ώρες κράτηση και καθώς δεν μπορούσαν, αν και πολύ θα ήθελαν, να αποδώσουν κατηγορίες, αναγκάστηκαν να μας αφήσουν. Τις επόμενες μέρες εργαζόμενοι της ΟΣΥ επιβεβαίωσαν τις αρχικές μας εκτιμήσεις για την επιχείρηση ποινικοποίησης - εγκληματοποίησης της παρέμβασής μας. Μας ενημέρωσαν ότι ο κατασταλτικός μηχανισμός είχε κινητοποιηθεί από τις 10 το βράδυ της Πέμπτης 6/4 επικαλούμενος “ύποπτο e-mail” που αποτελούσε προϊόν παρακολούθησης.

ΜΜΕ ως γραφείο τύπου της κυβέρνησης και της ΓΑΔΑ

            Ταυτόχρονα με την ταχύτατη προσαγωγή μας, στις 6 το πρωί το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, εντεταλμένο φερέφωνο του κράτους, απέστειλε την ανυπόστατη και κατασκευασμένη  “είδηση” περί “εισβολής στο αμαξοστάσιο” που αμέσως αναπαράχθηκε από τα καθεστωτικά μέσα μαζικής εξαπάτησης (μμε), επιχειρώντας να διαμορφώσουν μια ψευδή εικόνα αντιπαράθεσης ανάμεσα σε εργαζομένους που πήγαιναν να πιάσουν δουλειά και σε όσους συμμετείχαν στην παρέμβαση. Η στοχοποίηση των 3 εργαζομένων στις συγκοινωνίες που συμμετείχαν στην παρέμβαση, δύο από τους οποίους είναι μέλη της πρωτοβουλίας εργαζομένων στις συγκοινωνίες “Ταξικό Μέτωπο” και ο τρίτος είναι μέλος συνέλευσης γειτονιάς, έγινε για να τρομοκρατήσει κάθε εργαζόμενο που υπερασπιζόμενος τα ταξικά του συμφέροντα σηκώνει κεφάλι. Με στόχο να ποινικοποιήσει τον κοινό αγώνα εργαζομένων - συνελεύσεων γειτονιάς και να νομιμοποιήσει την επιβολή “υγειονομικής ζώνης” στους χώρους εργασίας. Η επιχείρηση στοχοποίησης και κατασυκοφάντησης συνεχίστηκε μέσω πλήθους ανυπόστατων δημοσιευμάτων, τα οποία παρουσιάζουν τους εργαζομένους στις συγκοινωνίες ως “πληροφοριοδότες” και “υποκινητές υλικών φθορών στα ΜΜΜ”. Η πολιτική μεθόδευση συνεχίστηκε με την προσωποποιημένη στοχοποίηση συντρόφου, μέλους ταξικού σωματείου και συνέλευσης γειτονιάς μέσω ασφαλίτικων δημοσιευμάτων στις 11/4. Με τη δημοσιοποίηση επιλεκτικών στοιχείων από τον φάκελο παρακολούθησής του που αφορούσαν στην παρουσία του ως μάρτυρα πολιτικής υπεράσπισης σε δίκες διωκόμενων αγωνιστών και στη συμμετοχή του σε δημόσιες συγκεντρώσεις, επιχειρείται η εγκληματοποίηση της πολιτικής του δράσης. Ενδεικτικό των προθέσεών τους είναι η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στην πολύχρονη παρουσία του σε εργατικούς ταξικούς αγώνες.

Η επιχείρηση ποινικοποίησης - εγκληματοποίησης των αγώνων
Στο στόχαστρο και ο αγώνας για ελεύθερες μετακινήσεις

            Η ενορχηστρωμένη ιδεολογική και κατασταλτική επίθεση εναντίον της παρέμβασής μας και των 4 αγωνιζομένων δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο περιστατικό. Αντίθετα, εντάσσεται στην ευρύτερη επίθεση κράτους και κεφαλαίου στους κοινωνικούς - ταξικούς αγώνες από τα κάτω, που ακηδεμόνευτα και αντιθεσμικά αντιστέκονται στη λεηλασία της ζωής μας με στόχο την ποινικοποίηση, την εγκληματοποίηση και τη διάλυσή τους. Αντίστοιχη επίθεση εκδηλώνεται το τελευταίο διάστημα με μεγάλη δριμύτητα ενάντια στους κατειλημμένους αυτοοργανωμένους χώρους αγώνα και στις δομές στέγασης προσφύγων και μεταναστών.
            Όσο η εντεινόμενη επίθεση της κυριαρχίας εν μέσω γενικευμένης συστημικής κρίσης βυθίζει στην ανέχεια ολοένα και περισσότερους, βάλλοντας πια ξεκάθαρα κατά των βασικών κοινωνικών μας αναγκών, τόσο η αναγκαιότητα για ισχυροποίηση των πεδίων ελέγχου και καταστολής σε κάθε πτυχή της καθημερινής μας ζωής γίνεται κεντρικό ζητούμενο της εξουσίας. Μετά από 7 χρόνια βίαιης καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης που υλοποιείται σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης, κράτος και κεφάλαιο επιχειρούν να επιβάλουν νέους όρους καθυπόταξης της κοινωνίας. Τα καύσιμα της πολιτικής διαχείρισης που συνδέονται με την καπήλευση, τη χειραγώγηση και την αφομοίωση των αγώνων, με την επιχείρηση απόσπασης όσο το δυνατόν πιο ευρείας συναίνεσης μέσα από το εμπόριο “ελπίδας” και την καλλιέργεια αυταπατών, έχουν εξαντληθεί. Οι όλο και πιο ασφυκτικοί όροι διαβίωσης με τη γενικευμένη ανεργία, την επιβολή υποτίμησης της εργασιακής δύναμης, τη μείωση μισθών και συντάξεων, τη φοροληστεία, την ιδιωτικοποίηση δημόσιων υπηρεσιών, υποδομών και ελεύθερων χώρων και τη λεηλασία της φύσης δεν μπορούν να περάσουν παρά μόνο στήνοντας σκηνικό τρόμου. Η άγρια καταστολή είναι μονόδρομος, για να λυγίσουν οι αντιστάσεις. Το δίλημμα πλέον είναι σαφές: έλεγχος - πειθάρχηση - υποταγή ή ποινικοποίηση - εγκληματοποίηση - “παρανομία”;
Σε αυτήν την κατεύθυνση εντάσσονται η παρακολούθηση και οι νέες μορφές ελέγχου και επιτήρησης, όπως μπάρες εισόδου σε λεωφορεία και μετρό, κάμερες στο εσωτερικό των συρμών, ειδικό σώμα ελεγκτών αστικών μεταφορών το οποίο θα συνεργάζεται με την αστυνομία και εφαρμογή ηλεκτρονικού εισιτηρίου - κάρτας, με καταγραφή των προσωπικών στοιχείων και των μετακινήσεων μας. Έτσι, εφαρμόζεται έμπρακτα ο κοινωνικός - ταξικός αποκλεισμός από τη χρήση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ) κοινωνικών ομάδων που είτε δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα είτε δεν έχουν χαρτιά για να μετακινηθούν είτε επιλέγουν συνειδητά να μην πληρώνουν εισιτήριο. Αποκλεισμός που οδήγησε στη δολοφονία του Θανάση Καναούτη από ελεγκτή πριν 3 χρόνια σε τρόλεϊ στο Περιστέρι. Με αυτόν τον τρόπο τα ΜΜΜ μετασχηματίζονται σε ζώνες αποκλεισμού, ελέγχου, εξατομίκευσης και απαγορεύσεων, υπόδειγμα της εν γένει κοινωνικής οργάνωσης που μας επιφυλάσσεται.
             Εμείς, ως συνελεύσεις γειτονιών, διακηρύσσουμε ότι το εισιτήριο αποτελεί επιβολή στην κοινωνία, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα κράτους και κεφαλαίου. Τα δρομολόγια είναι σχεδιασμένα να γίνονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να εξυπηρετούνται οι καταναλωτικές επιταγές της αγοράς και τα συμφέροντα των αφεντικών και όχι αυτών που μετακινούνται με τα ΜΜΜ. Ο σχεδιασμός των αστικών συγκοινωνιών, όπως η νέα γραμμή U του μετρό και η επέκταση της περιφερειακής Υμηττού, υπηρετεί ένα “πρότυπο” αποστειρωμένης και ελεγχόμενης πόλης που συνδέει τις ζώνες κατανάλωσης, διασκέδασης και τουρισμού. Παράλληλα, η ιδιωτικοποίηση ΟΛΠ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ, το εμπορικό κέντρο Θριασίου, οι υποδομές κρουαζιέρας και οι ιδιωτικοποιήσεις αεροδρομίων είναι σχεδιασμός που υπηρετεί την ανακατεύθυνση διεθνών ροών εμπορευμάτων και τουριστών και την κατασκευή νέων καταναλωτικών κέντρων, τα οποία αποκαλούν “αναπτυξιακά έργα”. Οι καινούργιοι σταθμοί που θα κατασκευαστούν θα έχουν έξοδο στους τελευταίους εναπομείναντες δημόσιους ελεύθερους χώρους των γειτονιών μας, προκειμένου να τους οικειοποιηθούν εμπορικά και να τους τσιμεντώσουν.

Παρακολούθηση και εκβιασμός των εργαζομένων στις συγκοινωνίες

            Προκειμένου να υλοποιηθεί ο σχεδιασμός κράτους και κεφαλαίου στα ΜΜΜ επιχειρείται η κάμψη των αντιστάσεων των εργαζομένων, μέσα και από την αναβάθμιση της παρακολούθησής τους με κάμερες και την τηλεματική, αλλά και την προσπάθεια επιβολής της συνεργασίας τους με τους μηχανισμούς καταστολής. Οι έξυπνες στάσεις είναι το τυράκι για την εφαρμογή της τηλεματικής με την οποία επιτυγχάνεται η επιτήρηση του οδηγού, ο έλεγχός του σε πραγματικό χρόνο και ολοκληρώνεται το πρώτο στάδιο στην εφαρμογή του e-εισιτηρίου. Ταυτόχρονα, η πολιτική και διοικητική ηγεσία των ΟΣΥ και ΣΤΑΣΥ επιχειρεί να τους εκφοβίσει και να τους εκβιάσει ότι οι φθορές στα μηχανήματα θα προκαλέσουν ελλείμματα, τα οποία θα χρησιμοποιούνται, όπως έχει ήδη προβλεφθεί σε σχετική νομοθεσία, για μειώσεις στους μισθούς τους. Όπως εύστοχα αναφέρεται στην ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων στις συγκοινωνίες “Ταξικό Μέτωπο”: «…επιδιώκουν να κάνουν εμάς, τους εργαζομένους στις συγκοινωνίες, υπερασπιστές των εσόδων της, να κυνηγάμε όσους δεν ακυρώνουν εισιτήριο, να προστατεύσουμε τις μπάρες από όσους αγωνίζονται ενάντια στον έλεγχο και την εμπορευματοποίηση των ΜΜΜ, να καταστούμε οι αυτόκλητοι υπερασπιστές και συνένοχοι στους σχεδιασμούς κράτους και αφεντικών… ».

Οι κοινωνικοί - ταξικοί αγώνες δεν καταστέλλονται

            Ανάχωμα στους σχεδιασμούς κράτους και αφεντικών αποτελούν οι διαρκείς, μαχητικοί και από τα κάτω οργανωμένοι αγώνες επιβατών και εργαζομένων στα ΜΜΜ, συνελεύσεων γειτονιών, ταξικών σωματείων, εργατικών και πολιτικών συλλογικοτήτων. Οι συγκεντρώσεις και οι παρεμβάσεις σε σταθμούς και λεωφορεία ενίσχυσαν την αλληλεγγύη και στάθηκαν απέναντι στη στοχοποίηση όσων δεν ακυρώνουν εισιτήριο. Η δωρεάν μετακίνηση για τους ανέργους προωθήθηκε και αναδείχτηκε μέσα από αυτούς τους αγώνες και δεν ήταν ελεημοσύνη των κυβερνώντων.
            Το κράτος σχεδίασε -και ο σχεδιασμός δεν μπόρεσε να υλοποιηθεί, καθώς αιφνιδιάστηκε από την παρουσία εργαζομένων στις συγκοινωνίες στην παρέμβαση- να χτυπήσει, να τρομοκρατήσει και να απομονώσει πολιτικά τις συνελεύσεις γειτονιάς που με πρόταγμα τις ελεύθερες μετακινήσεις για όλες και όλους προωθούν τη σύνδεση των αγώνων εργαζομένων και επιβατών ενάντια στο e-εισιτήριο και στην παρακολούθηση της ζωής μας. Ταυτόχρονα, επιχείρησε να στείλει μήνυμα σε όσους αντιστέκονται στον αποκλεισμό τους.
            Για να νομιμοποιηθεί η άγρια καταστολή εξαπολύεται οργανωμένη ιδεολογική επίθεση από την κυβέρνηση, το κράτος και τα μμε. Μήνες τώρα παρουσιάζουν τις κινήσεις εναντίωσης στην επιβολή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου και αντίστασης στις μπάρες, στον αποκλεισμό και στην παρακολούθηση ως αντικοινωνικές και υποκινούμενες. Τα γεγονότα στο αμαξοστάσιο είχαν προαναγγελθεί από τον υπουργό “δημόσιας τάξης” λίγες μέρες πριν (28/3), ο οποίος διακήρυξε ότι το κράτος εντόπισε τον εσωτερικό εχθρό μεταξύ άλλων και “στις συμμορίες που αποσταθεροποιούν τη χώρα και αποτελούν όργανο οικονομικών συμφερόντων προπαγανδίζοντας τις ελεύθερες μετακινήσεις για όλους”, αλλά και από τις δηλώσεις του υπουργού “υποδομών” ότι “πίσω από αυτούς που παρεμβαίνουν βρίσκονται εταιρείες σεκιούριτι”.
            Η σφοδρότητα της καταστολής των συνελεύσεων γειτονιάς οφείλεται και στο γεγονός ότι καταφέρνουμε να κοινωνικοποιήσουμε το πρόταγμα των ελεύθερων μετακινήσεων, παλεύουμε από τα κάτω και δεν βάζουμε αφομοιώσιμα από το κράτος αιτήματα, όπως η μείωση εισιτηρίου. Ούτε τις πιο δύσκολες στιγμές δεν παρασυρόμαστε από αυταπάτες για επίλυση των προβλημάτων μέσα από το ίδιο το σύστημα που τα παράγει και τα διαιωνίζει, καθώς γνωρίζουμε ότι η πραγματική επιδίωξη κάθε εναλλακτικής πολιτικής διαχείρισης, είναι η «σωτηρία» του καθεστώτος με πολιτικούς ελιγμούς και θεσμικές λύσεις. Όπως στεκόμαστε με τη δύναμη της συντροφικότητας και της αλληλεγγύης απέναντι στις δυνάμεις καταστολής, έτσι στεκόμαστε και απέναντι σε όσους επιχειρούν να χειραγωγήσουν και να καπηλευτούν το κοινωνικό - ταξικό κίνημα, και σε όσους δεν έχουν τον παραμικρό ενδοιασμό να καταφύγουν στην ωμή βία και καταστολή, όταν διαγνώσουν ότι χάνουν πλέον τη δυνατότητα να μας κρατήσουν αλυσοδεμένους στους θεσμούς.
            Απέναντι στη συντονισμένη αυτή επίθεση, εμείς συνεχίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις να στήνουμε αναχώματα ενάντια στην επιβολή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου, ενάντια στην περαιτέρω εμπορευματοποίηση των ΜΜΜ, ενάντια στην εμπορευματοποίηση και στη λεηλασία του δημόσιου χώρου στις γειτονιές μας και στη μετατροπή τους σε φυλακές. Προτάσσουμε τη σύνδεση των κοινωνικών - ταξικών αγώνων και για αυτό βρεθήκαμε στις 7 Απρίλη στο αμαξοστάσιο της ΟΣΥ του Πειραιά. Με ακόμα περισσότερη αποφασιστικότητα απευθυνόμαστε στους εργαζομένους, ανέργους, νεολαίους, ντόπιους, πρόσφυγες, μετανάστες και τους καλούμε, με όπλα την ταξική αλληλεγγύη και την από τα κάτω οργάνωση σε χώρους δουλειάς, γειτονιές, σχολεία και σχολές, να αντισταθούμε στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε. Ως κομμάτι του ευρύτερου αγώνα ενάντια στον κόσμο της εκμετάλλευσης, του αποκλεισμού, του ελέγχου και της καταστολής, να παλέψουμε στο σήμερα για μια αυριανή κοινωνία ισότητας και ελευθερίας!

Ενάντια στην ποινικοποίηση - εγκληματοποίηση, στη συκοφάντηση των αγώνων και στη στοχοποίηση αγωνιστών.

Ενάντια στην επιβολή “υγειονομικής ζώνης” στους χώρους εργασίας.

Ελεύθερες μετακινήσεις για όλες και όλους.

Κοινοί αγώνες εργαζομένων και επιβατών ενάντια στο e-εισιτήριο, στην εμπορευματοποίηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, στον αποκλεισμό και στη λεηλασία της ζωής μας.

Οι κοινωνικοί - ταξικοί αγώνες θα νικήσουν!

Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Αγίας Παρασκευής
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Μπραχαμίου
Αυτόνομη Συνέλευση Ζωγράφου
Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας
Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων
Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου
Πρωτοβουλία Κατοίκων Καισαριανής

Η ανακοίνωση μορφοποιημένη σε pdf για εκτύπωση βρίσκεται ΕΔΩ

Σάββατο 8 Απριλίου 2017

Σύντομη και πρώτη ανακοίνωση των συνελεύσεων γειτονιάς που συμμετείχαν στην προσπάθεια να μοιραστούν κείμενα στους εργαζομένους έξω από το αμαξοστάσιο της ΟΣΥ του Πειραιά


Την Παρασκευή 7 του Απρίλη του 2017, στις 4 το πρωί, συνελεύσεις από τις γειτονιές της Αθήνας, μαζί με εργαζομένους από την ΟΣΥ και τη ΣΤΑΣΥ πήγαμε για εργατική παρέμβαση - μοίρασμα κειμένων έξω από το αμαξοστάσιο της ΟΣΥ του Πειραιά. Ανοίξαμε πανό με το σύνθημα “Ελεύθερες μετακινήσεις για όλες και όλους, κοινοί αγώνες εργαζομένων και επιβατών ενάντια στο e-εισιτήριο, στον αποκλεισμό και στην παρακολούθηση της ζωής μας”. Αρχίσαμε να μοιράζουμε τα κείμενα των συνελεύσεων στους οδηγούς των λεωφορείων που έπιαναν δουλειά και έβγαζαν τα λεωφορεία από το αμαξοστάσιο. Με την έναρξη της εξόρμησης δυνάμεις των ειδικών κατασταλτικών μηχανισμών (ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ, ασφαλίτες), που ήταν κρυμμένες στους γύρω χώρους, μας περικύκλωσαν καταστέλλοντας την παρέμβαση.

Επικαλούμενοι εντολή "του γενικού αστυνομικού διευθυντή Αθήνας" μας απαγόρευσαν να μοιράσουμε τις προκηρύξεις στους εργαζομένους. Στη συνέχεια, απαίτησαν να αποδεχτούμε την προσαγωγή 5 συντρόφων μας. Απαντήσαμε ότι οι συνελεύσεις γειτονιάς ήρθαν για να παρέμβουν δημόσια και δεν θα αποδεχτούν κανένα διαχωρισμό. Με κλούβα, η οποία παραβίασε όλους τους φωτεινούς σηματοδότες, μεταφερθήκαμε μέσα σε 8 λεπτά όλες και όλοι στη ΓΑΔΑ στο "τμήμα προστασίας κράτους-πολιτεύματος"(!) όπου κρατηθήκαμε 3 ώρες. Εκεί έγινε πλήρης χαρτογράφηση, ελέγχθηκαν όλες οι τσάντες και αφαιρέθηκαν οι προκηρύξεις που θα μοιράζαμε.

Ενάντια στην απαγόρευση του μοιράσματος πολιτικών κειμένων των συνελεύσεων γειτονιάς στους εργαζομένους της ΟΣΥ, την απαγόρευση επικοινωνίας μαζί τους και την κατασταλτική βία του κράτους ακόμα και για τη διακίνηση ιδεών...

Ενάντια στα καθεστωτικά Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης που λειτουργούν ως γραφείο τύπου της κυβέρνησης και της ΓΑΔΑ, μιλώντας "για εισβολή στο αμαξοστάσιο του Ρέντη"...

Οι συνελεύσεις γειτονιάς δεν πρόκειται να σιωπήσουν ούτε να αποδεχτούν την πειθάρχηση, τον έλεγχο και την υποταγή στην κανονικότητα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ο κρατικός μηχανισμός επιχειρεί να επιβάλει στο πλαίσιο της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης.

Ελεύθερες μετακινήσεις για όλες και όλους, κοινοί αγώνες εργαζομένων και επιβατών ενάντια στο e-εισιτήριο, στον αποκλεισμό και στη λεηλασία της ζωής μας.

Η ποινικοποίηση της διακίνησης των ιδεών και η υγειονομική ζώνη στους χώρους εργασίας δεν θα περάσει.

Οι κοινωνικοί - ταξικοί αγώνες θα νικήσουν!

Συνελεύσεις Γειτονιών






Κυριακή 2 Απριλίου 2017

Ο ταξικός αγώνας μας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και στα «απελευθερωμένα» ωράρια συνεχίζεται…



Ο αγώνας μας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας παραμένει επίκαιρος. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνεχίζει να εφαρμόζει το νόμο για τις «8 εργάσιμες Κυριακές» (ενώ προεκλογικά διατεινόταν το αντίθετο) και νομοθετεί δύο επιπλέον στο πλαίσιο των «ενδιάμεσων εκπτώσεων». Η υπογραφή του 3ου Μνημονίου όχι μόνο αφήνει ανοιχτό το περιθώριο θεσμοθέτησης περισσότερων αλλά βάζει την πλήρη κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας στο τραπέζι των δήθεν διαπραγματεύσεων - αξιολογήσεων. Η κυβέρνηση ευθυγραμμίζεται στην απαίτηση του ΔΝΤ για «52 εργάσιμες Κυριακές» αναπαράγοντας τη νεοφιλελεύ-θερη καραμέλα «αυτορρύθμισης της αγοράς» και παρα-χωρώντας εξουσίες στις επιμέρους Περιφέρειες για τον καθορισμό του αριθμού των εργάσιμων Κυριακών.
Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας είναι κομμάτι της επίθεσης των αφεντικών ενάντια στο σύνολο των εργαζόμενων. Ο αγώνας για την προάσπισή της είναι μια από τις μάχες της τάξης μας. Ο κλάδος του εμπορίου συνεχίζει να αποτελεί δοκιμαστικό σωλήνα για μια σειρά αντεργατικών μέτρων που θεσμοθετεί το κράτος και προωθεί η εργοδοσία συνολικότερα στον κόσμο της εργασίας. Εδώ και δεκαετίες, από το εμπόριο ξεκίνησε το ωρομίσθιο, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, τα σπαστά ωράρια και τόσα άλλα που απλώθηκαν σαν γάγγραινα σε άλλους κλάδους. Σήμερα, η ανηλεής επίθεση στο ωράριο (με «λευκές νύχτες» και «Black Friday») και το τσάκισμα των αργιών της 2/1 και της Καθαρής Δευτέρας συνεχίζουν να αποτελούν διακαή πόθο των εργοδοτών στο εμπόριο παρά την πρόσκαιρη υποχώρησή τους μπροστά στις αντιδράσεις των εργαζόμενων. Ταυτόχρονα, η επιβολή νέων ατομικών συμβάσεων (όπως πρόσφατα προσπάθησε να επιβάλει η πολυεθνική «H&M»), η οριζόντια μείωση μισθών πλάι σε μαζικές απολύσεις-«παραιτήσεις» (όπως συμβαίνει σε σειρά «πτωχευμένων» αλυσίδων S/M, π.χ. Βερόπουλος, Carrefour-Μαρινόπουλος), οι απλήρωτες υπερωρίες και η σφοδρή εντατικοποίηση της δουλειάς αποτελούν καθημερινό βίωμα για τους/τις συναδέλφους/ισσες στον κλάδο του εμπορίου. Τις ίδιες συνθήκες βιώνει και το σύνολο των εργαζόμενων σε κάθε χώρο δουλειάς. Τσάκισμα ασφαλιστικών δικαιωμάτων και μισθού (π.χ. υποκατώτατος μισθός για τους «νεοεισερχόμενους» στην εργασία), πληρωμή με κουπόνια, ανακύκλωση ανεργίας μέσα από προγράμματα «κοινωφελούς» εργασίας, με αποκορύφωμα αλλεπάλληλες δολοφονίες εργατών σε εργασιακά κάτεργα. Πραγματικός στόχος της επίθεσης κράτους και κεφαλαίου εναντίον μας είναι η όξυνση της υποτίμησης και η ένταση του φόβου μας, το πως θα γίνουμε ακόμα πιο φτηνοί και ευάλωτοι, και οι εργοδότες θα διασφαλίσουν την κερδοφορία και την εξουσία τους στις πλάτες και τον ιδρώτα μας.
Οι αγώνες μας, οι αγώνες από τα κάτω των εργαζόμενων έχουν ιστορία, έχουν αποτελέσματα, έχουν προοπτική. Εδώ και 4 χρόνια, το «Συντονιστικό Δράσης» δίνει μια σειρά από μάχες για την ανάδειξη και την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων. Οι παρεμβάσεις μας σε χώρους δουλειάς, οι εργατικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, οι απεργιακές περιφρουρήσεις και μπλοκαρίσματα στο κέντρο και γειτονιές της Αθήνας ενάντια στην Κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων, η μαχητική μας στάση απέναντι στην καταστολή των αγώνων μας και στη δίωξη συναδέλφων (όπως στην απεργιακή περιφρούρηση στο βιβλιοπωλείο «Ιανός») αποτελούν τα ζωντανά στιγμιότυπα της καθημερινής μας πάλης. Μέσα από τον διαρκή και οριζόντιο συντονισμό εργατικών σωματείων από το εμπόριο κι άλλους κλάδους, συλλογικοτήτων εργαζόμενων και ανέργων, συνελεύσεων γειτονιάς, συλλογικοτήτων του ταξικού - κοινωνικού κινήματος, το «Συντονιστικό Δράσης» κρατά το δρόμο του αγώνα ανοιχτό, αφουγκραζόμενο τις πραγματικές ανάγκες κι ανησυχίες των συναδέλφων/ισσών στο εμπόριο αλλά και των εργαζόμενων ευρύτερα. Γέννημα της πάλης αυτής είναι και η εργατική συνάντηση των «εργαζόμενων στον κλάδο του εμπορίου», μια συλλογικότητα εμποροϋπαλλήλων που δίνει τη μάχη μέσα στους χώρους δουλειάς. Απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε, η οργάνωση και η συλλογικοποίηση είναι αναγκαία στάση, είναι η μόνη εγγύηση των εργατικών μας συμφερόντων.
Όλα αυτά τα χρόνια, ο αγώνας μας έχει κάνει βήματα προς τα εμπρός. Τα εργατικά μπλοκαρίσματα ενάντια στις εμπορικές φιέστες εργοδοτών-δημάρχων σε γειτονιές της Αθήνας (Μαρούσι, Ίλιον, Περιστέρι, Γλυφάδα) ή ακόμα και η ακύρωσή τους (Νέα Σμύρνη) συνέβαλαν καθοριστικά στην ανάδειξη της πραγματικής φωνής των εμποροϋπαλλήλων και στη σταδιακή αποδυνάμωση παρόμοιων πρωτοβουλιών ανά την Αττική. Η φετινή αναδίπλωση των πολυεθνικών εταιρειών «INDITEX» και «H&M» σχετικά με το άνοιγμα των καταστημάτων τους στην αργία της 2 Γενάρη, μετά από κινητοποίηση συναδέλφων/ισσών από τον κλάδο του εμπορίου, αποτελεί εργατική παρακαταθήκη που μένει να περιφρουρηθεί οργανωμένα και ανυποχώρητα μέσα στους χώρους δουλειάς.
Δεν χωρά κανέναν εφησυχασμό ο αγώνας μας μετά την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ που αφορούσε το πιλοτικό μέτρο των «52 εργάσιμων Κυριακών», ενάντια στο οποίο προσέφυγαν ενώσεις εργοδοτών (ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ), εμπορικοί σύλλογοι και η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ). Οι πραγματικές μάχες ενάντια στις «52 εργάσιμες Κυριακές» δόθηκαν το καλοκαίρι του 2014, όταν τα μαζικά εργατικά μπλοκαρίσματα σε όλο το εμπορικό κέντρο της Αθήνας δεν άφησαν κανένα περιθώριο στις μεθοδεύσεις κράτους-εργοδοτών. Μάχες που δόθηκαν νικηφόρα ακόμα και χωρίς την κήρυξη απεργιών από την ΟΙΥΕ, αλλά με την πλήρη στήριξη των συναδέλφων/ισσών της Ερμού, όταν βρεθήκαμε όλοι/ες μαζί μπροστά στα κατεβασμένα ρολά των καταστημάτων. Αυτές οι μάχες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην προσωρινή αναστολή του μέτρου από το ΣτΕ τον Σεπτέμβρη του 2014, αυτές οι μάχες έδωσαν πραγματική ανάσα σε χιλιάδες εργαζόμενους στο εμπόριο σε όλη τη χώρα. Για εμάς βαραίνει η αναβάθμιση της οργάνωσης και της ετοιμότητάς μας απέναντι στην εργοδοτική επίθεση και όχι ο διαγκωνισμός μικρών ή μεγάλων εργοδοτών για το πόσες Κυριακές (7, 8, 10, 52...) συμφέρει τον καθένα να μας κλέψει. Τα ταξικά μας συμφέροντα δεν διασφαλίζονται με την απόφαση του ΣτΕ, αλλά με τους δικούς μας αγώνες. Ιδιαίτερα τώρα που η κυβέρνηση σχεδιάζει νομοθετικές ρυθμίσεις ώστε οι κατά τόπους Περιφερειάρχες, στο όνομα της πολυπόθητης ανάπτυξής τους, να βαφτίζουν τις περιοχές τους μονομιάς «τουριστικές» και να αυξάνουν κατά το δοκούν τον αριθμό των εργάσιμων Κυριακών.
Ήταν και παραμένει δεδομένο ότι τίποτε δεν επρόκειτο να μας χαριστεί μέσω κάποιου σωτήρα που θα υποσχόταν να δικαιώσει τον αγώνα μας. Είναι ξεκάθαρο πως ρόλος της κυβέρνησης ως διαχειριστή του εκμεταλλευτικού συστήματος είναι η προάσπιση των συμφερόντων του κεφαλαίου και της αστικής τάξης. Για αυτό και δεν υποστείλαμε ποτέ τον αγώνα μας - ιδίως τον καιρό των αυταπατών και της «ελπίδας» -. Για αυτό και στηριχτήκαμε αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις και προσπαθούμε μαζί με τους συναδέλφους μας από όλο τον κλάδο του εμπορίου και από κοινού με τον κόσμο του αγώνα να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας.
Αν ψωνίζεις Κυριακή, ετοιμάσου να εργαστείς Κυριακή. Ένα από τα μεγάλα όπλα του κράτους και των εργοδοτών για την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και την «απελευθέρωση» των ωραρίων αποτελεί το άλλοθι της κατανάλωσης. Δυστυχώς, μια μερίδα της κοινωνίας συνεχίζει συνειδητά να σκέφτεται ως καταναλωτικό κοινό υπερασπιζόμενη τη μόνη «ελευθερία» που προσφέρουν απλόχερα τα αφεντικά: τη βιτρινοθεραπεία. Δεν σταματάμε να καταδεικνύουμε την ευθύνη αυτή με κάθε τρόπο. Σε μια κομβική διαμάχη ανάμεσα στον κόσμο της εργασίας και στον κόσμο των οικονομικών - πολιτικών αφεντικών, παίρνουμε τη θέση που μας αναλογεί βάσει των ταξικών μας συμφερόντων. Απευθυνόμαστε στους εργαζόμενους, στους άνεργους, στους νεολαίους, στους συνταξιούχους και τους καλούμε να μην υποκύψουν στην προσπάθεια επιβολής ενός κλίματος ατομικισμού και κοινωνικού κανιβαλισμού. Όλοι και όλες πλέον γνωρίζουν τι σημαίνει να ψωνίζεις την Κυριακή, ποια είναι η πραγματικότητα που κρύβεται πίσω από τις λουσάτες βιτρίνες των καταστημάτων. Κάθε χτύπημα στα δικαιώματα των εργαζόμενων ενός κλάδου, αποτελεί χτύπημα συνολικά τον κόσμο της εργασίας.
Συνεχίζουμε τον αγώνα για την Κυριακάτικη αργία, για τα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματα, ως κομμάτι του ευρύτερου αγώνα για τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας. Καλούμε τις συναδελφισσες και τους συναδέλφους μας στο εμπόριο και κάθε εργασιακό κλάδο, τα εργατικά σωματεία και τις συλλογικότητές τους, όλο τον κόσμο του αγώνα, όσες κι όσους βιώνουν τη σύγχρονη καταπίεση και εκμετάλλευση, να δώσουμε από κοινού και να δυναμώσουμε τη μάχη αυτή. Με όπλα μας την από τα κάτω οργάνωση μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς, τη συλλογική αντίσταση και την ταξική αλληλεγγύη. Έχοντας συνείδηση της δύναμης που έχουμε στα χέρια μας ως οι μόνοι παραγωγοί του πλούτου που υπάρχει γύρω μας και τον οποίο μας υφαρπάζουν τα αφεντικά.
Είναι αναγκαίο να συμβάλουμε στο συντονισμό των μαχών που δίνουμε μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς σε κάθε γωνιά της χώρας. Να δυναμώσουμε κι άλλο τις ταξικές μας αντιστάσεις, να οργανωθούμε σε εργατικές συλλογικότητες και σωματεία, να οργανώσουμε τον αγώνα σε κάθε γειτονιά, να δημιουργήσουμε συντονιστικά δράσης σε κάθε πόλη.
Μπροστά μας έχουμε δύο κομβικές ημερομηνίες, την Κυριακή 9 Απρίλη και την Κυριακή 7 Μάη (οπότε, βάσει του νόμου για τις «8 Κυριακές», τα μαγαζιά θα είναι και πάλι ανοιχτά). Μέσα από μια σειρά μαζικών και δυναμικών απεργιακών κινητοποιήσεων, συζητήσεων και παρεμβάσεων στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές, είναι στο χέρι μας να συμβάλουμε στην ενίσχυση του αγώνα για την Κυριακάτικη αργία και συνολικά της θέσης μας ως εργαζόμενων στο πεδίο της ταξικής πάλης.
ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ,
ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ
ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΣ!
ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ - ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ!

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας
και στα «απελευθερωμένα» ωράρια