Δώδεκα χρόνια μετά τον
παραλίγο θανάσιμο τραυματισμό του Γιάννη Καυκά από τα ΜΑΤ, το κράτος και η
αστική δικαιοσύνη, που συγκάλυψαν πλήρως εκείνη τη δολοφονική επίθεση,
στέλνοντας στο αρχείο το ποινικό μέρος της υπόθεσης, επανέρχονται με θράσος: ασκώντας
έφεση στην απόφαση του διοικητικού δικαστηρίου που «δικαίωνε» τον Γιάννη και
καταλόγιζε στο κράτος την ευθύνη για τον τραυματισμό του.
Στην απεργιακή πορεία της 11ης
Μάη 2011 χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωναν για άλλη μια φορά ενάντια στα αντικοινωνικά
μέτρα που συνέχιζαν να επιβάλλουν το ελληνικό κράτος σε συνεργασία με το
Δ.Ν.Τ., την Ε.Ε. και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ωθώντας όλο και μεγαλύτερα
κομμάτια της κοινωνίας στη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση και τον
αποκλεισμό. Από την αρχή της πορείας, δυνάμεις καταστολής είχαν δημιουργήσει
έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω της, δείχνοντας για μια ακόμα φορά την πρόθεση του
κράτους να ανακόψει με ωμή βία την κοινωνική οργή και αντίσταση. Ενώ ένα μεγάλο
μέρος της διαδήλωσης είχε περάσει από το Σύνταγμα μπροστά από τη Βουλή και
κατευθυνόταν προς τα Προπύλαια, τα μπλοκ συνελεύσεων γειτονιάς, ταξικών
σωματείων βάσης, φοιτητικών σχημάτων, αναρχικών/αντιεξουσιαστών και οργανώσεων
της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς δέχτηκαν δολοφονική επίθεση από πολυάριθμες
διμοιρίες των ΜΑΤ. Οι δυνάμεις καταστολής όρμηξαν λυσσασμένα ρίχνοντας βροχή
δακρυγόνων, ασφυξιογόνων και χειροβομβίδων κρότου - λάμψης μέσα στο πλήθος,
χτυπώντας άγρια με τα κλομπ ανάποδα αλλά και με τους ατομικούς τους
πυροσβεστήρες στο σώμα και στο κεφάλι, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν σοβαρά
δεκάδες άνθρωποι.
Στο στόχαστρο της συντονισμένης
αυτής επίθεσης βρέθηκαν, για μια ακόμα φορά, ιδιαίτερα τα μπλοκ του κόσμου που
αγωνίζεται ακηδεμόνευτα και από τα κάτω. Σε αυτό το κομμάτι της πορείας, στην
οδό Πανεπιστημίου, βρισκόταν και το μπλοκ της Συνέλευσης Αντίστασης και
Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων, με αποτέλεσμα ο συναγωνιστής μας Γιάννης
Καυκάς, που κρατούσε το πανό της, να τραυματιστεί σοβαρά. Έχοντας δεχτεί
πολλαπλά χτυπήματα από τους ένστολους δολοφόνους με πυροσβεστήρα στο κεφάλι και
ενώ αιμορραγούσε, άρχισε να απομακρύνεται από το σημείο που πνιγόταν στα
δακρυγόνα με τη βοήθεια μιας διαδηλώτριας, ώστε να πάει σε κάποιο ασφαλές
μέρος, όπως προσπάθησαν να κάνουν και άλλοι χτυπημένοι. Κατηφόρισαν μαζί την οδό
Αμερικής και στο ύψος της Σταδίου μπήκαν σε μια στοά, όπου ήταν παρόντες
εργαζόμενοι που τον είδαν να αιμορραγεί. Τους είπε το όνομά του και ότι ήταν
στο μπλοκ της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων, που
μόλις είχε δεχτεί επίθεση στην Πανεπιστημίου. Όταν άρχισε να χάνει τις
αισθήσεις του και να αιμορραγεί και από το αυτί, η κοπέλα που τον συνόδευε
κάλεσε ασθενοφόρο, το οποίο έφτασε στην οδό Σταδίου, από όπου τον παρέλαβε.
Ο Γιάννης μεταφέρθηκε στο Γ.Ν.
Νίκαιας με εσωτερική αιμορραγία στο κεφάλι, χειρουργήθηκε και νοσηλεύτηκε στην
εντατική σε κρίσιμη κατάσταση. Αμέσως δημοσιεύτηκαν δύο μαρτυρίες σχετικά με
τον βαρύτατο τραυματισμό του. Η πρώτη από τη διαδηλώτρια που τον συνόδεψε και η
δεύτερη επώνυμα με τη μορφή καταγγελίας από δύο μέλη της Συνέλευσης Αντίστασης
και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων, προκειμένου να αποκαλυφθούν τα αισχρά ψεύδη
που λέγονταν από την πλευρά της αστυνομίας (ότι ο Γιάννης δεν ήταν στην πορεία,
ότι είχε τραυματιστεί αλλού ή ακόμα και από διαδηλωτές), σε μια μεθοδευμένη προσπάθεια να συγκαλύψει
την απόπειρα δολοφονίας του. Βγήκε από το νοσοκομείο με τη γροθιά υψωμένη το
μεσημέρι της 30ης Μάη 2011, μετά από πολυήμερη μάχη που έδωσε για τη ζωή του με
τη βοήθεια των γιατρών, ενώ χρειάστηκε πολύμηνη θεραπεία για να αναλάβει πλήρως
τις δυνάμεις του.
Αφού κατέρρευσαν οι πρώτες
ψευδείς ανακοινώσεις και φήμες των μπάτσων, ακολούθησαν οι εξίσου γελοίες εξαγγελίες
της κυβέρνησης και του τότε υπουργού Χρήστου Παπουτσή περί πλήρους διερεύνησης
της υπόθεσης. Βέβαια, όπως πάντα το
κράτος παρέχει ασυλία στους ένστολους δολοφόνους του, έτσι και σε αυτή την
περίπτωση, παρά την αυτεπάγγελτη εισαγγελική έρευνα, παρά την προσχηματική ΕΔΕ,
ποτέ κανένας ΜΑΤατζής δεν κατηγορήθηκε για τίποτα. Το ποινικό κομμάτι της
υπόθεσης μπήκε στο αρχείο, με εισαγγελική απόφαση, και οι επίδοξοι δολοφόνοι
του Γιάννη εξακολουθούν να βρίσκονται ανάμεσα στις κρατικές συμμορίες που
σήμερα εκκενώνουν καταλήψεις, πνίγουν πορείες στα χημικά, και χτυπούν
διαδηλωτές και διαδηλώτριες, αγωνιζόμενους φοιτητές, εκπαιδευτικούς και
καλλιτέχνες.
Στις 7 Μάρτη, δύομιση χρόνια μετά
την απόφαση του διοικητικού δικαστηρίου για καταβολή μιας αποζημίωσης που
αποτέλεσε μια ελάχιστη αναγνώριση της ευθύνης των κατασταλτικών μηχανισμών του
κράτους στην απόπειρα δολοφονίας του συναγωνιστή μας, το κράτος προσβάλλει την
απόφαση ασκώντας έφεση την τελευταία μάλιστα ημέρα της προβλεπόμενης προθεσμίας.
Η συγκεκριμένη κίνηση αποτελεί μέρος της συστηματικής προσπάθειας των κρατικών
αρχών να αποθαρρύνουν, να εξαντλήσουν ηθικά και οικονομικά μέσω χρονοβόρων
δικαστικών διαδικασιών και εν τέλει να κάμψουν όσους αρνούνται να σιωπήσουν
απέναντι στη δολοφονική δράση τους, σε όσους, δίχως αυταπάτες για τον ρόλο των
δικαστικών αρχών, διεκδικούν τη δίωξη των δολοφόνων της ΕΛ.ΑΣ. Την ίδια στιγμή,
μάλιστα που η ωμή κατασταλτική βία και η τρομοκρατία αποτελεί την πάγια
αντιμετώπιση του κράτους απέναντι στους αγωνιζόμενους, τους φτωχούς και
τους αποκλεισμένους, καλύπτοντας και επιβραβεύοντας ταυτόχρονα τους επίδοξους βασανιστές
της ΕΛΑΣ ώστε να συνεχίσουν ανενόχλητοι το βάρβαρο τους έργο.
Δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε την
απόπειρα δολοφονίας του Γιάννη Καυκά. Στεκόμαστε στο πλευρό του συναγωνιστή μας
που, μετά από τη μάχη που έδωσε για τη ζωή του, με αξιοπρέπεια, κουράγιο και
μεγαλύτερη επιμονή εξακολουθεί να πορεύεται στον δρόμο της συλλογικής
αντίστασης και της ταξικής αλληλεγγύης, και συνεχίζει να διεκδικεί την αναγνώριση των ευθυνών των κατασταλτικών
μηχανισμών για τη δολοφονική επίθεση εναντίον του. Των ίδιων που ευθύνονται για
τις ρατσιστικές δολοφονίες των Ρομά Νίκου Σαμπάνη και του Κώστα Φραγκούλη. Των
ίδιων που συνέδραμαν στην δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου και παρακολουθούσαν
αμέτοχοι την δολοφονία του Παύλου Φύσσα διευκολύνοντας τους φασίστες της χρυσής
αυγής, που βασάνισαν και οδήγησαν στον θάνατο τον Βασίλη Μάγγο. Των ίδιων που
βιάζουν και βασανίζουν στα αστυνομικά τμήματα, όπως συνέβη πρόσφατα στο Α.Τ. Ομόνοιας,
αλλά και με την απελευθέρωση του αστυνομικού βιαστή και μέλος κυκλώματος trafficking Μπουγιούκου στην
Ηλιούπολη. Όλων αυτών που τα εγκλήματά τους συγκαλύπτονται από την αστική
δικαιοσύνη, την ίδια στιγμή που αγωνιζόμενοι συλλαμβάνονται και διώκονται
με βάση σαθρά κατηγορητήρια. Των ίδιων που τώρα, προκειμένου να γκρεμιστεί και
το παραμικρό εμπόδιο για μια άνευ προηγουμένου λεηλασία της κοινωνικής βάσης
και του φυσικού κόσμου, επιτίθενται σε διαδηλωτές, φοιτητές, εργαζόμενους και
απεργούς, συνδράμοντας παράλληλα τη δράση παρακρατικών φασιστών.
Αντλούμε δύναμη από το πείσμα και
το θάρρος του Γιάννη, για να συνεχίσουμε τον αδιαμεσολάβητο και αντιθεσμικό
αγώνα, από κοινού με όσους και όσες αντιστέκονται συλλογικά και αυτοοργανωμένα απέναντι
στην κρατική τρομοκρατία, απέναντι στην επιχείρηση εξόντωσης των κοινωνικών -
ταξικών αντιστάσεων, στον αποκλεισμό των πιο αδύναμων στρωμάτων της κοινωνίας,
των προσφύγων, των μεταναστών, των ανέργων, των φτωχών, απέναντι στην
απαγόρευση των διαδηλώσεων, στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, στη
διάλυση στοιχειωδών εργατικών κεκτημένων και την πλήρη απαξίωση βασικών
κοινωνικών αναγκών (υγεία, στέγαση, εκπαίδευση), στην ιδιωτικοποίηση και
εμπορευματοποίηση των δημόσιων χώρων. Με όπλο μας την αλληλεγγύη, συνεχίζουμε
να παλεύουμε στην κατεύθυνση της οικοδόμησης μιας κοινωνίας ισότητας,
δικαιοσύνης και ελευθερίας!
“Σήμερα, που ο καπιταλισμός δείχνει το αγριότερο
πρόσωπό του και η κρατική βαρβαρότητα θέλει να επιβάλει σιγή νεκροταφείου στην
κοινωνία, περισσότερο παρά ποτέ, ουτοπία δεν είναι να αγωνιζόμαστε για να
ζήσουμε διαφορετικά, ψευδαίσθηση είναι να πιστεύει κανείς ότι μπορούμε να
ζήσουμε έτσι!”
Απόσπασμα από το
πρώτο μας κάλεσμα για συμμετοχή σε γενική απεργία και κεντρική απεργιακή
πορεία, 15 Δεκέμβρη 2010
ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ
ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΣΤΟΝ Γ. ΚΑΥΚΑ
Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΥΚΑ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΑΠΟΠΕΙΡΑ
ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ – ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ
Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ – ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ -
ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ!
Τρίτη 7 Μάρτη 2023- Διοικητικό
Πρωτοδικείο Αθηνών (Λουίζης Ριανκούρ 85), 9 π.μ.
Συνέλευση Αντίστασης
και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων
