Το Σάββατο 26 Μαΐου 2012, μια ορδή τραμπούκων της ναζιστικής συμμορίας «χρυσή αυγή», υπό την προστασία της αστυνομίας, εισέβαλε εν είδει πορείας στους δρόμους της Κυψέλης, για να σκορπίσει το ρατσιστικό της δηλητήριο και να τρομοκρατήσει τους κατοίκους της πολυφυλετικής γειτονιάς μας. Στο στόχαστρό της βρέθηκε το πάρκο Κύπρου και Πατησίων, ένας χώρος αντίστασης στα σχέδια του Δήμου και των εργολάβων που επιχείρησαν να το μετατρέψουν σε πάρκινγκ, ο οποίος είναι συνδεδεμένος με ευρύτερους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Οι φασίστες, συνοδεία της αστυνομίας, μπήκαν στο πάρκο και ξήλωσαν ένα από τα πανό της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα έδαφος του κοινωνικού αγώνα στοχοποιείται από αυτή τη φασιστική συμμορία, καθώς πλήθος αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων, στέκια, καταλήψεις, ελεύθεροι χώροι, και αγωνιζόμενοι άνθρωποι έχουν δεχτεί ανάλογες και πολύ βιαιότερες επιθέσεις. Παράλληλα, οι ίδιοι τραμπούκοι επιδίδονται σε δολοφονικά πογκρόμ εναντίον ανύποπτων μεταναστών και προσφύγων στο κέντρο και σε συνοικίες της πόλης. Το τελευταίο διάστημα, αναβαπτισμένοι μέσα από την εκλογική διαδικασία και τη συμμετοχή τους στην κεντρική σκηνή του πολιτικού συστήματος, επιχειρούν να καταλάβουν τους δρόμους. Σκοπός τους είναι να δημιουργήσουν με τη σειρά τους, ταυτόχρονα με τον αστυνομικό στρατό καταστολής, εκείνες τις συνθήκες φόβου που χρειάζονται τα αφεντικά για να επιβάλλουν τους αντικοινωνικούς σχεδιασμούς τους. Δηλαδή, οι δρόμοι και οι πλατείες, που με ιδιαίτερη ένταση τα τελευταία χρόνια έγιναν κοινό έδαφος συνάντησης και αντίστασης των καταπιεσμένων ενάντια στους δυνάστες τους, να μετατραπούν σε πεδία δράσης ταγμάτων εφόδου.
Εξάλλου, το μόρφωμα αυτό της «χρυσής αυγής», των υμνητών των ναζιστικών και φασιστικών θηριωδιών, των στρατοπέδων συγκέντρωσης και των γενοκτονιών, που συγκεντρώνει στους κόλπους του κάθε λογής παρακρατικό ρουφιάνο και μισάνθρωπο, όπως μαχαιροβγάλτες, μπράβους, δράστες δολοφονικών επιθέσεων, πριμοδοτήθηκε με κάθε μέσο από το πολιτικό σύστημα. Στην πραγματικότητα, η «ατζέντα» των φασιστών δεν είναι άλλη από αυτή που θέτουν και παραδοσιακοί εκφραστές της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας: Η καταστολή των κοινωνικών αγώνων από τη μία πλευρά, και η στοχοποίηση των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων, εκείνων που βαφτίζονται πλεονάζοντες πληθυσμοί και οδηγούνται σε καθεστώς εξαίρεσης: μετανάστες, άστεγοι, πάσχοντες, οροθετικές εκδιδόμενες γυναίκες, άνθρωποι που τρέφονται από τα σκουπίδια, τοξικοεξαρτημένοι. Τα οικονομικά και πολιτικά αφεντικά που λεηλατούν τη ζωή των φτωχών, τους βαφτίζουν στη συνέχεια «υγειονομικές βόμβες» που πρέπει να οδηγηθούν σε φυλακές και στρατόπεδα, να εξαφανιστούν από το δημόσιο χώρο. Μέσα λοιπόν σε συνθήκες οικονομικής και πολιτικής κρίσης, που το σύστημα βρίσκεται αντιμέτωπο με την απαξίωσή του και την ανυπακοή μεγάλων κομματιών της κοινωνίας, οι φασίστες καλούνται να παίξουν τον ιστορικό τους ρόλο: Αυτόν της αντεπανάστασης, για να ανακοπούν οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες των καταπιεσμένων, ντόπιων και μεταναστών, και αυτόν της διοχέτευσης της κοινωνικής ανασφάλειας στον εκφασισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό, ώστε να μένουν αλώβητοι οι κυρίαρχοι.
Όσο εντείνεται η κοινωνική ασφυξία εξαιτίας της επίθεσης του κράτους και των αφεντικών, τόσο το θεσμικά οργανωμένο έγκλημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο διαχέεται μέσα στο κοινωνικό σώμα. Ο κόσμος που μας υπόσχονται τα αφεντικά είναι ένα κόσμος ανθρώπων στοιβαγμένων σε πόλεις-φυλακές, χωρίς δυνατότητα κάλυψης στοιχειωδών αναγκών, χωρίς διέξοδο και συλλογικό όραμα, εμποτισμένων με τις «αξίες» της εξουσίας, που στρέφεται ο καθένας ενάντια στον διπλανό του για να επιβιώσει πατώντας επί πτωμάτων, και πιο συγκεκριμένα, ενάντια στον πιο αδύναμο. Αντικοινωνικές συμπεριφορές που γεννιούνται από την κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, μέσα στις συνθήκες της γενικευμένης φτώχειας, εξαθλίωσης και αλλοτρίωσης, συμβάλλουν στη δημιουργία μιας φοβικής κοινωνίας, όπου το φασιστικό δόγμα, η πιο ωμή εκδοχή αυτής της βαρβαρότητας, πλασάρεται ως «απάντηση». Από τη μεριά μας, γνωρίζουμε πολύ καλά πως όσο υπάρχει η θεσμοθετημένη ιεράρχηση των ανθρώπων, η διάκρισή τους σε νόμιμους και λαθραίους, η διαίρεσή τους σε πλούσιους και φτωχούς, τόσο η βία αυτών των διαχωρισμών θα ανακυκλώνεται και στο εσωτερικό της κοινωνίας. Μοναδική μας απάντηση είναι οι αγώνες για την ανατροπή του συστήματος εκμετάλλευσης και καταπίεσης, η οικοδόμηση σχέσεων και δομών αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων, και σε αυτό το πλαίσιο η οργάνωση της κοινωνικής-ταξικής αυτοάμυνας απέναντι σε κάθε επίθεση που διαπράττεται σε βάρος της αξιοπρέπειας, της ζωής και της ελευθερίας του ατόμου και του κοινωνικού συνόλου.
Ενάντια σε κάθε προσπάθεια εκφοβισμού της κοινωνίας από το Κράτος, το Κεφάλαιο και τα φασιστικά τους υποστυλώματα, η Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων εξακολουθεί να στέκεται απέναντι σε κάθε μορφή κοινωνικού κανιβαλισμού, προτάσσοντας τη διεύρυνση της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας. Παραμένουμε σταθερά δίπλα σε κάθε προσπάθεια των αγωνιζόμενων «από τα κάτω», στις συνελεύσεις γειτονιάς, τα σωματεία βάσης και τις συλλογικότητες εργαζομένων και ανέργων, τα στέκια, τις καταλήψεις και τους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους, στις προσπάθειες δηλαδή που συλλογικά αντιστέκονται στην επέλαση της εξουσίας, και γι' αυτό βρίσκονται στο στόχαστρο των μηχανισμών και των λακέδων της. Προτάσσουμε την αυτοοργάνωση ενάντια στην ανάθεση, την ιεραρχία και τη διαμεσολάβηση.
Να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Να αντισταθούμε σε κάθε μέτωπο της επίθεσης του κράτους και των φασιστών, στα πογκρόμ και την ξενοφοβία, μέσα από κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών, ενάντια στην εκμετάλλευση, τη φτώχεια, το φόβο, την καταστολή και το ρατσισμό, παλεύοντας για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων
